Kapitan rezerwy Marian Zdzisław Łoziński
Urodził się 29 stycznia 1913r. w Niemirowie Lwowskim. Do gimnazjum uczęszczał w Rawie Ruskiej i Jaworowie. W roku 1936 ukończył w stopniu kaprala podchorążego Szkołę Podchorążych 12 Dywizji Piechoty w Tarnopolu. W następnym roku brał udział w ćwiczeniach rezerwy.
Po klęsce wrześniowej do jesieni 1941 r. Przebywał na Uralu. Następnie znalazł się w obozie polskim w miejscowości Tockoje. Tam został przyjęty do 7 Dywizji Piechoty jako dowódca 2 plutonu 25 kompanii 5 batalionu 21 pułku. Później był zastępcą dowódcy 3 plutonu 10 kompanii 2 batalionu i drugim adiutantem dowódcy 4 kompanii. W trudnych warunkach zimowych przebył zapalenie płuc, po czym w grudniu 1941 r. Już w stopniu podporucznika został dowódcą plutonu w 5 kompanii i oficerem oświatowym 2 batalionu. W międzyczasie Armia Polska została przeniesiona na południe Kazachstanu, w okolice Taszkientu. 14 marca 1942r. Został mianowany pierwszym adiunktem dowódcy batalionu.
W towarzystwie generała Władysława Andersa
Przez Iran dotarł z wojskiem do Palestyny. Tu otrzymał przydział do 4 kompanii 8 batalionu 3 Dywizji Strzelców Karpackich dowodzonej przez gen. Stanisława Kopańskiego. Od połowy czerwca do końca lipca 1942r. Odbył kurs dowódców kompanii w Centrum Wyszkolenia Broni i Służb w Beit Juri koło Gazy. We wrześniu tegoż roku jako dowódca kompanii wraz ze swoją dywizją znalazł się w Adenie, a w listopadzie został przerzucony do Mosulu w Iraku, przy czym otrzymał przydział do Drugiej Brygady Strzelców Karpackich w charakterze dowódcy plutonu w 4 kompanii. Pełnił obowiązki instruktora Szkoły Podoficerskiej (luty-marzec 1943).
Od maja 1943 r. stacjonował w Ałun Cupri, a od sierpnia w Julis w Palestynie. Ukończył Kurs Dowódcy Oddziałów Szturmowych w Gederze (wrzesień-listopad 1943 r.)Po krótkim pobycie w Egipcie, w Quassamija, w grudniu 1943 r. Wraz z dywizja został przerzuconych do Włoch, gdzie znalazł się 21 grudnia 1943 r. Jako zastępca dowódcy 3 kompanii w 5 batalionie 2 Brygady Strzelców Karpackich. W czasie zimy przebywał w Carpinone, a następnie na linii frontu w Vastogirardi. Podczas bitwy o Monte Casino dowodził grupą szturmową wydzielona z kompanii.
Predappio, Włochy 1945 r.
Wraz z nią zdobywał Mas Albanettę. Po zdobyciu klasztoru z powodu choroby trafił do szpitala, gdzie przebywał do 6 czerwca 1944r. Następnie uczestniczył w pościgu za Niemcami i walkach na odcinku adriatyckim, obejmując w tym czasie obowiązki zastępcy dowódcy kompanii dowodzenia. W połowie sierpnia 1944 r. został przeniesiony do służb tyłowych korpusu jako kierownik hotelu oficerskiego w Anconie, a następnie w Rzymie oraz organizator klubów przyfrontowych. Po wojnie trafił do Anglii, skąd wrócił do Polski. Do końca życia mieszkał w Skawinie aktywnie współpracując z młodzieżą. Był inicjatorem powstania, a potem opiekunem w latach 50-tych 8 Drużyny Harcerskiej ?Czerwone Maki? im. Bohaterów Monte Cassino w Skawinie. Zmarł 28 października 1998 r. I został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Fotografie: www.lozinski.website.pl
Opracowanie: Muzeum Regionalne w Skawinie
